කාලි ගී පද / Kaali Lyrics
ප්රාණ සම පෙම ද්රෝහි වූ දා ආත්මය විය කඨෝර
සිහින් කෙඳිරිලි කෝල හසරැලි දවයි මා හද කුටීර
ඇනුම් හී වර්ෂා මැදින් ළය දෙපළු කෙරුවා කෙඨේර
වෛරයත් පිරුණාම වැඩියෙන් ගලන්යනවා පිටාර
ඵල තියෙන ගස් වටිනවාමයි සැකක් නෑ එය ඇත්තයි
වඳබැහැපු මං කොහොඹ ගානයි කදුරු වාගේ තිත්තයි
බුදු පුදට වුව වරම් ලද්දේ මලින් සැරසුනු ඉත්තයි
මගේ හිමි ට මං පණ ඇරලා පෙම් කළා සමිදුනි සත්තයි
සත් කඩක් සේ පැළුනු හෘදය කොහොම හරි මම මහන්නම්
කෝන්තර වල කැළැල් නුඹ ගේ දෙපා මුලදිම වහන්නම්
සසර දුරවූවාට කම් නෑ යශෝදරා මුණ ගැහෙන්නම්
ඈව තනිකර සමිඳු ගිය දුක දරාගත් හැටි අහන්නම්