දොර කවුළු විවර කරන අරුණ උදයේ

සීතල සුලඟ ඔබේ සුවඳ රැගෙන හමාවා

නිදියහන දෙනෙත නිසළ කරන මොහොතේ

රෑ ඝන අඳුර ඔබේ සිහින මසිත සදාවා

දොර කවුළු විවර කරන අරුණ උදයේ

 

හද පෑරී රුදුම් දිදී තෙමා වැටෙන විට සළුපිළි

විෂ හීසර පහර වැදී දවා නැගෙන විට සෝගිනි

සීත ගගුළක් වී මා දොවමින් ගලාවා

 

දොර කවුළු විවර කරන අරුණ උදයේ …

 

බියකරු දිවි සටන් බිමේ පිළිරැව් දෙනවිට රණගොස

තනිවී දිවි සොහොන් බිමේ මළපොත ගෙන පෙරළන විට

මාල ගිරවෙකු වී මා නිවමින් ගයාවා

 

දොර කවුළු විවර කරන අරුණ උදයේ …